I to jest piękne i wspaniałe…
EWANGELIA (Mt 11,20-24)
Jezus począł czynić wyrzuty miastom, w których najwięcej Jego cudów się dokonało, że się nie nawróciły. Biada tobie, Korozain! Biada tobie, Betsaido! Bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się cuda, które u was się dokonały, już dawno w worze i w popiele by się nawróciły. Toteż powiadam wam: Tyrowi i Sydonowi lżej będzie w dzień sądu niż wam. A ty, Kafarnaum, czy aż do nieba masz być wyniesione? Aż do Otchłani zejdziesz. Bo gdyby w Sodomie działy się cuda, które się w tobie dokonały, zostałaby aż do dnia dzisiejszego. Toteż powiadam wam: Ziemi sodomskiej lżej będzie w dzień sądu niż tobie.
Wdzięczność i jeszcze raz wdzięczność.
Wdzięczność rodzicom za wychowanie.
Wdzięczność nauczycielom za naukę.
Wdzięczność kapłanom za sakramenty.
Wdzięczność sprzedawcy za obsługę.
Wdzięczność za uśmiech przyjaciół.
Wdzięczność za…
Lista jest dłuższa niż ci się wydaje.
A każdy dzień, listę tę wydłuża.
I to jest piękne i wspaniałe.
Zauważ i doceń, to co otrzymujesz.
Zauważ i doceń, to co daje tobie Bóg.
Zauważ i doceń, to co daje tobie człowiek.
Jezus robił wyrzuty miastom, że nie zauważyły i nie doceniły.
Nie pozwól, byś boskie i ludzkie serce doprowadził do wyrzutów.
Najczęściej wystarczy zwyczajne, a niezwykłe zarazem słowo – dziękuję.
