Gdy czasem myślisz, że ta wiara tak wiele kosztuje…
EWANGELIA (J 16,20-23a)
Jezus powiedział do swoich uczniów: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz zamieni się w radość. Kobieta, gdy rodzi, doznaje smutku, bo przyszła jej godzina. Gdy jednak urodzi dziecię, już nie pamięta o bólu z powodu radości, że się człowiek narodził na świat. Także i wy teraz doznajecie smutku. Znowu jednak was zobaczę, i rozraduje się serce wasze, a radości waszej nikt wam nie zdoła odebrać. W owym zaś dniu o nic Mnie nie będziecie pytać.
Ból rodzenia.
Radość narodzin.
Trud studiowania.
Radość pomyślnego ukończenia.
Wyrzeczenia i praca.
Radość z nowo wybudowanego domu.
To co dobre, piękne, szlachetne.
Kosztuje niemało bólu, trudu, wyrzeczeń i pracy.
Lecz potem przychodzi radość.
Radość, którą trudno wyrazić słowami.
I wtedy siada człowieka na tarasie i …
I wtedy przytula mama swój mały Cud i …
I wtedy student, dumnie pokazuje dyplom i …
I mówi: „Było warto”.
Gdy czasem myślisz, że ta wiara tak wiele kosztuje.
Gdy czasem myślisz, dlaczego mam się umartwiać?
Gdy czasem myślisz, że nie jest łatwo być porządnym.
To wtedy pomyśl, że gdy się to wszystko skończy.
Usiądziesz z Bogiem na progu swojego domku w niebie i…
I powiesz: „Panie, było warto”.
