Dziesiąty dzień Adwentu
EWANGELIA (Mt 18,12-14)
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Jak wam się zdaje? Jeśli kto posiada sto owiec i zabłąka się jedna z nich: czy nie zostawi dziewięćdziesięciu dziewięciu na górach i nie pójdzie szukać tej, która się zabłąkała? A jeśli mu się uda ją odnaleźć, zaprawdę powiadam wam : cieszy się nią bardziej niż dziewięćdziesięciu dziewięciu tymi, które się nie zabłąkały. Tak też nie jest wolą Ojca waszego, który jest w niebie, żeby zginęło jedno z tych małych”.
Bóg nie wybiera tych lepszych ze stada.
Ja nauczyciel, co szuka dzieci do konkursu.
Bóg nie robi rachunku prawdopodobieństwa.
Jak lekarz, który musi wybierać kogo ratować.
Bóg oddaje Swoje życie za każdego z nas.
Bóg ratuje każdego, bo każdy jest dzieckiem Jego.
A człowiek, tak często nazywa to niesprawiedliwością.
A gdy odnajdzie je pośród cierni, zaplątane w grzech.
To znaczy, gdy zmądrzeje, gdy wyzna grzech, gdy nawróci się.
To radość Boga nie ma końca.
I całe niebo sprasza na ucztę.
Adwent jest po to.
By dać się odnaleźć.
