EWANGELIA – (Mk 2, 23-28)
Pewnego razu, gdy Jezus przechodził w szabat pośród zbóż, uczniowie Jego zaczęli po drodze zrywać kłosy. Na to faryzeusze mówili do Niego: „Patrz, czemu oni czynią w szabat to, czego nie wolno?” On im odpowiedział: „Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy znalazł się w potrzebie i poczuł głód, on i jego towarzysze? Jak wszedł do domu Bożego za Abiatara, najwyższego kapłana, i jadł chleby pokładne, które tylko kapłanom jeść wolno; i dał również swoim towarzyszom”. I dodał: „To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu. Zatem Syn Człowieczy jest Panem także szabatu”.

Szabat jest dla człowieka.

Nie człowiek dla szabatu.

*

Pieniądze służą człowiekowi.

A nie człowiek pieniądzom.

*

Jedzenie jest dla człowieka.

A nie człowiek dla jedzenia.

*

Władza służy człowiekowi.

A nie człowieka żyje dla władzy.

*

Czas jest dla człowieka.

A nie człowiek na godziny.

*

O ile życie byłoby piękniejsze.

Gdybym pamiętam, kto jest dla i co jest do…