Kwas ewangelii…
EWANGELIA (Łk 12, 1-7)
Kiedy wielotysięczne tłumy zebrały się koło Jezusa, tak że jedni cisnęli się na drugich, zaczął mówić najpierw do swoich uczniów: «Strzeżcie się kwasu, to znaczy obłudy faryzeuszów. Nie ma bowiem nic ukrytego, co by nie wyszło na jaw, ani nic tajemnego, co by się nie stało wiadome. Dlatego wszystko, co powiedzieliście w mroku, w świetle będzie słyszane, a coście w izbie szeptali do ucha, głosić będą na dachach.
Lecz mówię wam, przyjaciołom moim: Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, a potem nic więcej uczynić nie mogą. Pokażę wam, kogo się macie obawiać: Bójcie się Tego, który po zabiciu ma moc wtrącić do piekła. Tak, mówię wam: Tego się bójcie.
Czyż nie sprzedają pięciu wróbli za dwa asy? A przecież żaden z nich nie jest zapomniany w oczach Bożych. U was zaś nawet włosy na głowie wszystkie są policzone.
Nie bójcie się: jesteście ważniejsi niż wiele wróbli».
Kwas wypala dziurę w najtwardszych materiałach.
Jest jeszcze inny kwas.
Kwas pobożności.
Kwas faryzeizmu.
Gdy się wyleje.
Na prawdziwe relacje.
Na prawdziwe wartości.
Na czyste serce.
Wypali ranę.
Zostawi dziurę.
A gdy uda się zaleczyć.
To i tak zostawi bliznę.
Strzeż się kwasu.
Ewangelii bez Dobrej Nowiny.
Miłości bez miłości człowieka.
Wiary bez relacji z Bogiem.
