EWANGELIA (Mk 3,13-19)
Jezus wyszedł na górę i przywołał do siebie tych, których sam chciał, a oni przyszli do Niego. I ustanowił Dwunastu, aby Mu towarzyszyli, by mógł wysyłać ich na głoszenie nauki i by mieli władzę wypędzać złe duchy. Ustanowił więc Dwunastu: Szymona, któremu nadał imię Piotr; dalej Jakuba, syna Zebedeusza, i Jana, brata Jakuba, którym nadał przydomek Boanerges, to znaczy: Synowie gromu; dalej Andrzeja, Filipa, Bartłomieja, Mateusza, Tomasza, Jakuba, syna Alfeusza, Tadeusza, Szymona Gorliwego i Judasza Iskariotę, który właśnie Go wydał.

 

Jezus powołał dwunastu.

Powołał, „tych, których chciał”.

 

W dosłownym tłumaczeniu:

„Upatrzył ich Sobie w sercu.”

 

Nie byli idealni.

 

Judasz zdradził.

Piotr się zaparł.

Inni uciekli spod krzyża.

 

A jednak, to ich sobie upatrzył.

 

Dlaczego?

Może dlatego, że znał ich serca?

 

Tak, jak zna moje i twoje serce.

I cały czas pokłada w nas nadzieję.